گلبرک

سیمین بارکزی در نهمین روز اعتصاب خود اقدام به نوشتن وصیت‌نامه خود نمود. متن کامل این وصیت‌نامه به شرح ذیل خدمت خوانندگان محترم تقدیم می گردد.  

 

به‌نام خدا

وصیت‌نامه

اول، به وحدانیت خدا«ج» و رسالت حضرت محمد «ص» شهادت می‌دهم.

دوم، اگر در اثر این اعتصاب، مرگ را ملاقات کنم، این وصیت‌نامه را می‌نویسم.

گفتنی بسیار ندارم و توان نوشتن حرف‌های بسیار را نیز. فقط چند حرف خطاب به چند مخاطب دارم:

1- از پدر فرزندانم بخشش می‌طلبم و تقاضا می‌کنم که مواظب فرزندانم باشد! مخصوصا مواظب احسان عزیزم.

2- از پدر و مادر، برادران، خواهران و بستگانم تقاضا دارم که به مرگ من دلتنگ نباشند. مرگی در جهت زنده‌کردن عدالت، جای دلتنگی ندارد. برعکس، جای افتخار دارد.

3- از ایتلاف حمایت از قانون تقاضا می‌کنم که پیکرم را در جای همین خیمه به خاک بسپارند.

4- به جهان و ملت افغانستان اعلام می‌کنم که اگر اعتصاب من به مرگ منتهی شود؛ مسوول و پاسخگوی مرگ من، مقامات ذیل خواهند بود:

ـ آقای حامد کرزی رییس جمهور و محمد قسیم فهیم معاون اول ایشان؛

ـ آقای فضل‌احمد معنوی، رییس کمیسیون مستقل انتخابات؛

ـ آقای عبدالرووف ابراهیمی، رییس ولسی‌جرگه.

 والسلام

گفتنی است که این اولین اعتصاب کننده زن در جامعه مدنی افغانستان است ولی متاسفانه دل بی رحم مسئولین و دست اندارکاران این کشور صدای خاموش عدالت خواهی وی را نشنیده و همچنان به بی اعتنایی خویش پای میفشارند. جناب محترم رییس جمهور احساس و عاطفه شما کجا رفته است و شما به عنوان یک شهروند افغانستان باید قضایا و دوسیه وی را هر چه سریعتر در دستور کار خویش میگرفتید و قضیه را به طوری که به نفع دولت و مردم و خانم بارکزی باشد فیصله میکردید. اگر این اعتصاب منجر به مرگ شود وجدان های خفته را بیدار خواهد کرد که در آن صورت عذاب وجدان کشنده تر هر چیزی دیگر است. سبز سبز به این امیداست که هر چه سریعتر زمینه شکستن اعتصاب این خانم را فراهم نموده و امکانات را برای یک زندگی سبز برای سبز اندیشان فراهم نماید.